Diagnose van hondsdolheid bij katten
Hondsdolheid bij kattenkan gemakkelijk worden voorkomen door een vaccinatie, en daarom zijn gevallen van huisdieren die hondsdolheid ontwikkelen veel minder dan vroeger. Niet-gevaccineerde katten kunnen echter nog steeds de ziekte krijgen, meestal gecontracteerd door gebeten te worden door een geïnfecteerd dier. De meest voorkomende gevallen van rabiës worden gemeld bij stinkdieren, vossen, coyotes, wasberen en vleermuizen, waarvan sommige in contact kunnen komen met een buitenkat. Hondsdolheid heeft geen genezing en eindigt bijna altijd met de dood.
Hondsdolheid Symptomen
Hondsdolheid is een virus dat door de zenuwen van het besmette dier naar de hersenen reist. Het virus beweegt langzaam, waardoor er een incubatietijd ontstaat, gedurende welke tijd je niet weet of je huisdier is geïnfecteerd. Bij katten kan dit twee tot zes weken duren. Zodra de incubatieperiode is voltooid, zal een kat enkele of alle drie mogelijke fasen doorlopen.
Prodromale fase
De prodromale fase wordt gekenmerkt door angst, angst en eenzaamheid. De enige lichamelijke symptomen zijn koorts, die niet in alle gevallen optreedt, pupilverwijding en overmatig kwijlen, maar u kunt ook merken dat uw kat de bijtwond overmatig aan het likken is. Bij katten duurt de predromale fase slechts één of twee dagen, maar veroorzaakt meer grillige gedragsveranderingen en koortspieken dan bij honden. Een doorgaans vriendelijke kat kan bijzonder geïrriteerd en zelfs agressief worden en een angstige of prikkelbare kat kan vriendelijk en volgzaam worden.
Furious Phase
Katten zijn bijzonder gevoelig voor de tweede fase, de furieuze fase genoemd, wanneer alle symptomen steeds erger worden. Geïnfecteerde katten worden overgevoelig voor visuele en auditieve stimuli, waardoor ze meer prikkelbaar, agressief en rusteloos worden. Naarmate dit erger wordt, kunnen ze gaan trillen en zwerven, en worden ze slechter. Katten brullen vaak luid en bijten alle voorwerpen in het huis of rennen wild door het huis en veroorzaken lichamelijk letsel door te botsen op voorwerpen. Dit gaat over in een gedesoriënteerde toestand, gedurende welke periode uw kat mogelijk epileptische aanvallen heeft die uiteindelijk tot de dood leiden.
Paralytische fase
Katten die de furieuze fase overleven, kunnen de paralytische fase ingaan, ook wel de 'domme fase' genoemd, die na twee tot vier dagen na de eerste symptomen begint. Sommige katten slaan de furieuze fase over en gaan rechtstreeks naar de paralytische fase. Het kenmerkende schuimen van de mond vindt plaats tijdens de paralytische fase, omdat zenuwen die het hoofd en de keel treffen meestal de eerste zijn die worden aangetast. De speekselvloed wordt veroorzaakt door een onvermogen om goed te slikken. Gezichtsspieren raken verlamd en je hoort een diepe, moeizame ademhaling, wat bij katten lijkt alsof ze iets in hun keel hebben. Een geïnfecteerde kat zal uiteindelijk in ademhalingsfalen gaan en sterven.
Diagnose
Hoewel de kenmerkende persoonlijkheid verandert en fysieke symptomen meestal gemakkelijk worden herkend, vooral bij huisdieren, is de enige manier om hondsdolheid te diagnosticeren, is door een microscopisch onderzoek van de hersenen.
Preventie is de beste behandeling voor hondsdolheid, dus houd uw katten op de hoogte van vaccinaties tegen hondsdolheid. Als u vermoedt dat u wordt blootgesteld aan hondsdolheid, moet u uw kat onmiddellijk naar een dierenarts brengen, want de beste kans op behandeling is een vaccinatie na blootstelling en quarantaine gedurende 45 dagen. De meeste met hondsdolheid besmette huisdieren sterven.
