Diagnose van de lichtgevoeligheid bij honden

Lichtgevoeligheidof fotofobie kan bij honden voorkomen en kan duiden op een ziekte. De lichtgevoeligheid kan gepaard gaan met andere symptomen waarmee rekening moet worden gehouden bij het diagnosticeren van de hond. Lichtgevoeligheid kan schade aan het oog, oogproblemen, toxiciteit, een abces of hondenziekte signaleren. Het kan pijn en ongemak bij uw huisdier veroorzaken, dus het moet zo snel mogelijk worden gediagnosticeerd.

Oorzaken van gevoeligheid van het licht

Lichtgevoeligheid bij honden kan worden veroorzaakt door een aantal aandoeningen die al dan niet verband houden met het oog. De belangrijkste oorzaken van lichtgevoeligheid zijn:

• schade aan het hoornvlies; het hoornvlies is het uitwendige heldere membraan van het oog
• Retinale beschadiging
• Problemen van de oogzenuw, leidend tot het onvermogen van de pupil om normaal te samentrekken
• Oogulcera
• Oogcataract
• Aangeboren afwijkingen van de hondshuid
• Conjunctivitis of roze oog
• Uveïtis
• Papillaire dilatatie, die natuurlijk kan zijn of kan worden veroorzaakt door de aanwezigheid van bepaalde irriterende chemicaliën.
• Toxiciteit
• Abces dat de oogzenuw aantast
• Hondenziekte
• Shock of trauma
• Meningitis
• Luchtweginfecties of verkoudheid
• Hondsdolheid
• Neurologische aandoeningen

Medicijnen zoals benzodiazepines of chemotherapie kan ook leiden tot lichtgevoeligheid. Het begin van de lichtgevoeligheid kan plotseling zijn of de hond kan geleidelijk aan gevoelig worden voor licht.

U zult merken dat uw hond zich zal verstoppen wanneer er sterk licht is, of dat hij een negatieve reactie op het licht heeft. Hij kan zich verschuilen in donkere kamers en kan ook lethargisch zijn. U kunt gemakkelijk detecteren of uw hond een lichtgevoeligheid heeft door hem aan licht bloot te stellen en zijn reacties te observeren. Honden die geen last hebben van fotofobie zullen niet last hebben van licht.

Diagnose van de lichtgevoeligheid

De dierenarts zal een grondig oftalmoscopisch onderzoek uitvoeren bij uw hond: de oogleden worden onderzocht, samen met de conjunctiva, de sclera, de iris en het hoornvlies. De dierenarts kan een spleetlampmachine gebruiken om de ogen van de hond van dichterbij te bekijken.

• Als de dierenarts optische zenuwbeschadiging of een neurologisch probleem vermoedt, voert hij de zwaailicht test uit. Deze test kan ook eventuele afwijkende pupillen van de hond aan het licht brengen.
• De intraoculaire druk (IOP) kan ook worden gemeten om eventuele andere oculaire problemen op te sporen.
• Bloedonderzoek kan worden uitgevoerd als de dierenarts een vermoeden heeft van toxiciteit of een mogelijk abces dat de oculaire zenuw kan aantasten.
• Als er oculaire ontladingen zijn, zal de dierenarts een monster analyseren om een ​​mogelijke conjunctivitis of roze oog te diagnosticeren.

Laat de dierenarts weten of uw hond extra symptomen heeft of dat u een ziekte vermoedt. Als uw hond niet is ingeënt tegen hondenziekte, laat het de dierenarts dan weten.

Een hond met lichte gevoeligheid moet bij weinig licht worden bewaard totdat de onderliggende conditie is behandeld. De vroege detectie van een mogelijke ziekte die gevoeligheid voor licht kan veroorzaken is belangrijk, omdat sommige infecties kunnen leiden tot verlies van gezichtsvermogen als ze niet worden behandeld.