Diagnose van Feline Herpes Virus met PCR
Feline herpes, ook bekend als feline rhinotracheitis-virus, veroorzaakt een herpesvirusinfectie bij katten, een acute infectie van de luchtwegen bij katten. Dit is een zeer besmettelijke ziekte die zowel binnenlandse als wilde katten treft. Zodra een kat is geïnfecteerd, draagt deze het virus voor het leven. Omdat het echter geen fatale ziekte is, kan het worden beheerd met medicatie. Katachtige herpes kan katten van alle rassen, geslachten en leeftijden infecteren. Sommige huisdieren zijn echter vatbaarder voor de infectie.
Huisdieren die zeer vatbaar zijn voor kattenherpesvirus:
- Kittens, vooral diegene die geboren zijn uit geïnfecteerde moeders
- Zwangere katten
- Zogende katten
- Niet-gevaccineerde katten
- Zieke katten
- Katten in cattery's of internaten
Verspreiding van infectie door kattenherpesvirus
De ziekte is meestal overgedragen door contact met vloeistoffen uitgescheiden uit de mond, ogen of neus van zieke katten, of door contact met iets dat is verontreinigd door dergelijke vloeistoffen. Het is daarom belangrijk om geïnfecteerde katten te isoleren en de handen grondig te wassen nadat ze in contact zijn gekomen met een onbekende kat.
Symptomen van het kattenherpes-virus zijn:
- Niezen
- Hoesten
- Rhinitis
- Conjunctivitis
- Afgifte van de ogen en de neus
- Zweren in het oog
- Verlies van eetlust
- Koorts
Diagnose
Feline herpes-virus is moeilijk te diagnosticeren, omdat de symptomen zijn vergelijkbaar met die van andere luchtwegaandoeningen van de kat, zoals feline calicivirus en chlamydia psittaci. Bovendien kan het virus gedurende lange perioden latent (inactief) blijven in een geïnfecteerde kat, waardoor detectie van de ziekte bijna onmogelijk is. Hoewel de diagnose van deze infectie meestal symptomatisch is, stellen de generieke symptomen van herpes van katten een diagnose complex. Definitieve diagnose kan worden gedaan door directe immunofluorescentie- of virusisolatietests. De nadelen zijn lage antilichaamtiters bij herstellende katten of latente dragers en de doorlooptijd die nodig is om een diagnose te stellen.
Detectie van kattenherpes door polymerasekettingreactie (PCR)
PCR is zeer effectief gebleken bij de diagnose van herpes van katten. Het helpt om het thymidinekinasegen in het virale genoom te detecteren. Deze techniek is zeer gevoelig, snel, niet-invasief en zeer specifiek. Monsters worden afgenomen van de nasale en conjunctivale vloeistoffen van de geïnfecteerde kat om de PCR-test uit te voeren. Een positief PCR-testresultaat bevestigt actieve infectie. De verbeterde detectiesnelheid van de infectie maakt PCR een geprefereerde test voor de diagnose van herpes van katten. Als er een incidentie is van terugkerende of chronische infectie en als andere oorzaken van conjunctivitis of keratitis zijn geëlimineerd, kan een positief PCR-resultaat de dierenarts helpen bij het diagnosticeren en behandelen van de kat.
Preventie
Een voedzaam dieet, stressvrije leefomstandigheden, isolatie van zieke katten en het vermijden van blootstelling aan zieke of vreemde katten zijn enkele manieren om herpes van katten te voorkomen. Een jaarlijks bovenste ademhalingsvaccin beschermt katten tegen de infectie tot op zekere hoogte en als een infectie optreedt bij een gevaccineerde kat, zijn de symptomen minder ernstig dan die welke worden waargenomen door niet-gevaccineerde huisdieren.
Het is belangrijk om te zorgen voor hygiënische en hygiënische omstandigheden om uw huisdier te beschermen tegen besmettelijke ziekten. Het is ook het beste om snel dierenartsen te zoeken als u vermoedt dat uw huisdier een luchtweginfectie heeft opgelopen.
