Diagnose van feliene tandvleesontsteking
Katten gingivitistreedt op wanneer de weefsels van de mond en het tandvlees chronisch ontstoken raken. Dierenartsen weten niet precies wat de oorzaak is van gingivitis bij katten, maar ze denken dat dit het gevolg kan zijn van een allergische reactie op plaque, een aandoening die bekend staat als 'plaque-intolerantie'. Sommige ziekten kunnen ook een rol spelen bij gingivitis bij katten.
Gevoeligheid voor katachtige tandvleesontsteking
Katten gingivitis kan zich ontwikkelen bij katten van alle leeftijden en rassen, zelfs bij katten die jong zijn als drie maanden oud. Sommige dierenartsen zijn van mening dat zuivere rassen, zoals de Siamees, meer vatbaar zijn voor het ontwikkelen van gingivitis bij katten. Anderen denken dat de ziekte het meest voorkomt bij gewone kortharige katten.
Veel dierenartsen zijn van mening dat bepaalde ziekten tot gingivitis bij katten kunnen leiden, waaronder:
- Feline leukemievirus
- Feline immunodeficiëntie-virus
- Feline infectieuze peritonitis
- Calicivirus
Katten met onderdrukte immuunsystemen lijken een groter risico te lopen op gingivitis bij katten.
Symptomen en diagnose van katachtige tandvleesontsteking
Katten gingivitis is een chronische ziekte die uw kat ernstige pijn veroorzaakt. Meestal is de pijn erg genoeg om de kat te laten stoppen met eten. Uw kat kan ook anders gaan reageren, agressiever en prikkelbaar worden, of hij kan depressief lijken en proberen contact met mensen en andere dieren te vermijden. Hij kan overmatig kwijlen, minder eten of helemaal stoppen met eten, hoewel hij nog steeds hongerig lijkt te zijn. Katten met tandvleesontsteking hebben mogelijk een slechte adem en kunnen bloeden uit het tandvlees. Ze kunnen stoppen met zichzelf te verzorgen of minder vaak zichzelf verzorgen.
Katten met tandvleesontsteking moeten mogelijk worden geanestheseerd tijdens hun fysieke onderzoeken, vanwege de potentiële pijn van een dergelijk onderzoek en ook zodat de dierenarts grondiger onderzoek kan verrichten. Tijdens het onderzoek zal uw dierenarts tal van laesies en zweren in het tandvlees en de mond identificeren. Ze kunnen verschijnen op de lippen, de tong, het palet, de achterkant van de mond en het tandvlees. Meestal worden de achterste tanden het zwaarst beschadigd. Soms treedt tandresorptie op, een aandoening waarbij het glazuur van de tand verslechtert op of onder het tandvlees.
Behandeling van katachtige tandvleesontsteking
Sommige dierenartsen behandelen chronische katachtige gingivitis met een agressief mondhygiëneregime dat is ontworpen om plaque altijd van de tanden af te houden. Dit omvat elke zes maanden een veterinaire tandreiniging, extractie van beschadigde of zieke tanden, dagelijkse thuiszorg (poetsen), medicijnen en veranderingen in het dieet.
De snelste, gemakkelijkste en meest effectieve behandeling voor katachtige gingivitis is echter het verwijderen van alle tanden. Veel dierenartsen raden aan om meteen alle tanden aan de achterkant van de voorste hoektanden te verwijderen, omdat zelfs agressieve mondhygiëne in het algemeen de progressie van deze pijnlijke ziekte niet kan stoppen. Tandextractie is een snelle en gemakkelijke manier om de symptomen van katachtige gingivitis op te lossen. Deze methode is volledig succesvol bij 80% van de katten met gingivitis.
Zodra de tanden van uw kat zijn verwijderd, kan plaque niet langer zijn tandvlees irriteren en moet hij snel genezen van gingivitis. Tandextractie heeft geen invloed op het vermogen van uw kat om te eten. Zijn tandvlees zal snel sterker worden en de meeste katten beginnen binnen enkele dagen na extractie-operatie weer normaal te eten.
