Diagnose van de lintworminfecties bij katten
Lintwormen
Lintwormen zijn een darmparasiet die bekend staat als "Cestodes". Dipylidium caninum is het meest voorkomende type lintworm bij katten, gevolgd door Taenia taeniaeformis. Het zijn hermafrodiete parasieten, wat betekent dat ze geen partner nodig hebben om zich voort te planten. Lintwormen lijken op linten en kunnen tot 60 cm lang worden.
Lintwormen hebben twee gastheren nodig om te overleven: een tussengastheer en vervolgens het dier dat ze infecteren. De tussengastheren die lintwormen gebruiken, zijn vlooienlarven. De eieren van een lintworm worden doorgegeven via kattenuitwerpselen, die vervolgens door de larven worden gegeten. Het ei komt vervolgens uit de vlo binnen. Een kat kan dan de parasiet samentrekken als er vlooien aanwezig zijn.
Katten nemen vlooien op tijdens het verzorgen of bijten van de instecten. De zuren in de maag van een kat zullen de vloel afbreken en de lintworm in het kattenstelsel brengen. De lintworm zal zich dan hechten aan de dunne darm totdat hij volwassen is, voedsel eten dat de kat intussen inneemt.
Als de lintworm volgroeid is, breken de segmenten van het lichaam en verlaten de kat via de uitwerpselen. Deze segmenten kunnen onafhankelijk van elkaar bewegen en zijn gevuld met eieren die moeten worden ingenomen door nieuwe vlooienlarven.
Symptomen van een lintworminfectie
Als een kat lintwormen heeft, kan deze problemen hebben met de stoelgang en kan de kat anale irritaties hebben. Soms ziet men een knobbel in de buik van een kat of ziet de kat eruit alsof hij een beetje buik heeft. Intestinale mopperen is ook te horen bij sommige katten die zijn geïnfecteerd met lintwormen. De eetlust van een kat kan toenemen omdat de lintworm een deel van het voedsel eet dat de kat opneemt zodat het kan overleven. Een kat kan ook diarree krijgen of braken beginnen. Een ernstige lintworminfectie kan leiden tot drastisch gewichtsverlies.
Diagnose van lintworminfecties
Lintwormen kunnen vaak worden vastgesteld wanneer segmenten ervan worden opgedroogd of rond de anus van een kat of in kattenfaeces kruipen. Gedroogde lintwormen lijken vaak op kleine korrels rijst, sesamzaadjes of luizen met een gebroken witte kleur. Omdat lintwormen geen eieren leggen in het lichaam van de gastheer, werken deze visuele aanwijzingen vaak goed. Een dierenarts kan echter een ontlastingsmonster van de kat onder een microscoop bestuderen om een gedegen diagnose te stellen.
Lintworminfecties behandelen
Het behandelen van een lintworminfectie bij een kat is meestal eenvoudig. Een dierenarts kan de kat een injectie geven die de lintworm zal doden of de kat een pil kan geven die hetzelfde effect zal hebben.
Het is belangrijk dat een kat onmiddellijk wordt behandeld wanneer er lintwormen worden vermoed of opgemerkt. Lintwormen kunnen aanzienlijk groeien en ervoor zorgen dat cysten groeien in verschillende delen van een kat, inclusief de hersenen. In andere gevallen kunnen katten allergisch zijn voor lintwormen en complicaties ontwikkelen wanneer ze besmet zijn.
