Diagnose van kat Toxoplasmose
Toxoplasma gondiiparasieten veroorzakentoxoplasmoseis een van de meest voorkomende parasitaire indringers bij zoogdieren en het is bekend dat ze katten infecteren. De meeste katten die zijn geïnfecteerd met toxoplasmose hebben meestal geen symptomen tenzij ze toxoplasmose bij klinische ziekten krijgen. Vroege diagnose van kattoxoplasmose kan een kat helpen om beter te herstellen van de infectie.Cat Toxoplasmosis uitgelegd
Een kat raakt meestal besmet met toxoplasmose wanneer hij een
Toxoplasma gondiiparasiet opneemt door een dier te eten dat ermee is geïnfecteerd. Katten kunnen ook besmet raken door in contact te komen met uitwerpselen die de oöcysten (eieren) bevatten, wat meestal toevallig is. De parasiet gedijt dan in de wand van de dunne darm van een kat en begint een intra-intestinale cyclus. In slechts drie dagen na het inslikken van de parasiet, zal een kat tot twee weken lang oocysten in zijn ontlasting beginnen. De oocysten zijn zeer veerkrachtig en er is van bekend dat ze een jaar lang overleven.De gevaren van toxoplasmose liggen in het feit dat de parasiet die de infectie veroorzaakt, organismen vrijgeeft die zich diep in de darmwand van een kat plaatsen en zich vermenigvuldigen. De organismen reizen dan naar andere delen van het lichaam van een kat totdat zijn immuunsysteem hen stopt, waardoor het in een ruststadium wordt gebracht. Wanneer het organisme in een ruststadium gaat, creëert het cysten in de spieren en hersenen van een kat die een organisme hebben dat zich langzaam vermenigvuldigt, bekend als
bradyzoïeten.Diagnose van kattoxoplasmose
De eerste stap in het diagnosticeren van toxoplasmose bij een kat brengt hem naar een dierenkliniek voor een grondig lichamelijk onderzoek. De dierenarts zal vragen stellen over de geschiedenis en symptomen van de kat om te bepalen of de infectie acuut of chronisch is. Een kat met toxoplasmose heeft meestal koorts, een gebrek aan energie en een gebrek aan eetlust. Andere symptomen van de infectie zijn afhankelijk van welk deel van het lichaam van de kat de parasieten hebben geïnfecteerd. Elke afwijking die een kat vertoont, kan een dierenarts helpen om niet alleen de parasitaire infectie te diagnosticeren, maar ook het deel van het lichaam van een kat dat speciale aandacht nodig heeft.
De dierenarts zal een monster nemen van het bloed van de kat om de niveaus van IgG- en IgM-antilichamen tegen de
Toxoplasma gondiiparasiet in het bloed te zien. Een kat die een hoger niveau van IgG antistoffen tegen de parasiet heeft, maar is verder gezond en niet passeren oöcysten in zijn stoel, kan een dierenarts dat de kat was besmet met toxoplasmose vertellen, maar nu is immuun voor. Als een kat echter IgM-antilichamen tegen de parasiet heeft, heeft hij een actieve infectie. Als er helemaal geen antilichamen in een bloedmonster worden aangetroffen, kan de kat nog steeds besmet raken en parasieteieren in de komende paar weken afwerpen.De meest voor de hand liggende diagnose is het onderzoeken van de weefsels van een kat onder een microscoop om te zien of er veranderingen in zijn pathologie zijn of de aanwezigheid van tachyzoïeten die cysten in het weefsel zouden veroorzaken.
Een kat meenemen naar het kantoor van een dierenarts wanneer deze voor het eerst ongewone symptomen vertoont, kan helpen bij het diagnosticeren van een toxoplasmose-infectie voordat deze gevaarlijk en onbehandelbaar wordt.
