Diabetescontrole
Dieet is een integraal onderdeel van de behandeling van diabetes. Het is belangrijk om een diabetesonderhoudsdieet te geven dat voldoet aan de individuele caloriebehoeften van uw hond en zo min mogelijk varieert. Voor een hond die twee keer per dag insuline krijgt, is het optimale voedingsschema om vier maaltijden per dag te geven. Eén ten tijde van elke insuline-injectie, één in de vroege namiddag en één in de late avond. Het is waarschijnlijk het beste om een dieet met veel koolhydraten en een middelmatige vezelvoeding te geven. Je kunt gewoon vezels aan het normale hondenvoer van je hond toevoegen met een vezelbron zoals psyllium (Metamucil), pompoentaartvulling of een andere vezelbron. Er is enig verschil tussen vezelbronnen (oplosbaar of onoplosbaar) en hoe goed ze werken, maar het is mogelijk niet klinisch significant. Of u kunt een commercieel voedsel kopen dat de juiste hoeveelheden vezels bevat. Sommige van deze voedingsmiddelen zijn Receptdiëten w / d, Science Diet Maintenance Light, Theradiet Reducing (dry), Purina Fit en Trim, Purina Dog Chow - Low Calorie Formula en Cycle 3 Light (ingeblikt). De ingeblikte versie van Theradiet Reducing heeft mogelijk meer dan de optimale hoeveelheid vezels en dit geldt ook voor receptdieet r / d. Deze voedingsmiddelen variëren in vezelgehalte, maar niemand weet zeker wat de optimale hoeveelheid is.
Er zijn veel verschillende aanbevelingen voor het starten van insulinetherapie (doseringen om mee te beginnen), dus het is heel goed mogelijk dat uw dierenarts een startwaarde heeft gekozen die binnen een van de aanbevolen bereiken in de literatuur valt. We gebruiken gewoonlijk ongeveer 0,25 E per pond lichaamsgewicht, maar ik heb tot 0,5 E per pond gebruikt in situaties waarin het nodig leek om zo snel mogelijk controle over de situatie te krijgen.
We denken dat de meeste cliënten met honden kunnen leren bloed af te nemen met behulp van de apparaten die met glucometers zijn meegeleverd en adviseren eigenaren van diabetische dieren om een glucometer te kopen. Meestal raden we aan om de bloedglucose de eerste twee tot drie dagen na het starten van insuline steekproefsgewijs te controleren en daarna een "glucosecurve" uit te voeren.
Een glucosecurve is eenvoudigweg een weergave van het bloedglucoseniveau gedurende een hele dag. Door bloedmonsters te nemen en bloedglucose te meten met intervallen van 2 uur gedurende 6 tot 8 (of zelfs 12) monsters gedurende de dag, is het mogelijk om een idee te krijgen van het effect van de toegediende insuline. Vaak is het mogelijk om een probleem te identificeren, zoals overadministratie van insuline, wat resulteert in zeer lage glucosespiegels, een deel van de dag en zeer hoge "rebound" niveaus, een ander deel van de dag. Hoe meer "niveau" de curve gedurende de dag is, hoe beter. Voor ons is dit de beste manier om de insulineniveaus aan te passen. Meestal vangen onze klanten snel waar we naar op zoek zijn en doen ze het grootste deel van de fijnafstemming zelf.
Niet alle huisdieren zullen gemakkelijk bloed kunnen verzamelen. Voor deze huisdieren zijn de glucometers niet bruikbaar. Het is een echte uitdaging om te proberen een diabetisch dier te stabiliseren met behulp van informatie die met lange tussenpozen verzameld is. Het is duur voor de eigenaren als we de bloedglucosecurves te vaak proberen te maken. De timing krijgen wanneer dit moet gebeuren is een van de uitdagingen van diabetesregulatie.
Sommige dierenartsen hebben wel het gevoel dat het bewaken van de glucose in de urine en het proberen om het negatief of slechts zeer licht positief te houden, een effectieve methode is om de toediening van insuline te controleren. We dachten dat dit goed was, voordat glucometers beschikbaar waren, maar we denken dat onze klanten de bloedspiegels beter kunnen controleren. Zodra een stabiele toestand is bereikt, zijn langere testintervallen in orde. Het is verleidelijk om constant te proberen te friemelen met de insulinedosering, maar voor de meeste van onze cliënten lijkt dit meer problemen te veroorzaken dan alleen testen met redelijke tussenpozen met behulp van glucosekrommen.
