Ziekte van Cushing of Hyperadrenocorticisme
De ziekte van Cushingwordt waarschijnlijk nauwkeuriger aangeduid alshyperadrenocorticisme- de productie van te veel bijnierhormoon, met name corticosteroïden. Het kan van nature voorkomen of door overmatige toediening van corticosteroïden zoals als prednison (iatrogene Cushing's). Het laatste is gemakkelijk te genezen, maar snijd de toediening van corticosteroïden langzaam uit om het lichaam weer normaal te laten functioneren. De eerste is moeilijker.
Oorzaken van hyperadrenocorticisme
Hyperadrenocorticisme treedt om twee redenen op: een tumor van de bijnier die bijnierhormonen produceert, of stimulatie van de normale bijnieren van de hormonen die de bijnier beheersen. De belangrijkste reden hiervoor is een hypofyse-kliertumor die overmatig ACTH produceert, dat de bijnier stimuleert om corticosteroïden te produceren. Bijniertumoren zijn goed voor 15% van de gevallen van spontaan hyperadrenocorticisme. Hypofysetumoren vertegenwoordigen 85%.
Symptomen van hyperadrenocorticisme
De ziekte van Cushing veroorzaakt verhoogd drinken, verhoogd urineren, verhoogde eetlust, hijgen, hoge bloeddruk, haaruitval - meestal gelijkmatig verdeeld aan beide zijden van het lichaam, hangende buik, dunner worden van de huid, verkalkte knobbels in de huid, gevoeligheid infecties en diabetes te villen, verzwakking van het hart en skeletspieren, ziekten van het zenuwstelsel en andere symptomen. De meeste eigenaren bereiken een punt waar het waterverbruik en het urineren hinderlijk voor hen worden.
De diagnose Cushing kan met verschillende bloedtesten worden gedaan. Een algemene hint van Cushing's kan worden verkregen door een bloedpaneel. Om dit te bevestigen, wordt een test uitgevoerd die bekend staat als een lage dosis dexamethason-test. Een baseline bloedmonster wordt 's ochtends afgenomen, een injectie met dexamethason toegediend en 8 uur later een follow-up bloedtest. Bij een normale hond dient de dexamethason de cortisolspiegel in de bloedbaan te onderdrukken. Bij de ziekte van Cushing treedt dit effect niet op. Zodra de ziekte is gediagnosticeerd, is het mogelijk om onderscheid te maken tussen de bijniertumoren en hypofyse klier tumoren met behulp van een tweede test, een hoge dosis dexamethason suppressietest. De meeste honden met hypofysetumoren zullen cortisolonderdrukking hebben op deze test. Er zijn andere tests gebruikt, waaronder ACTH-reactietests en urine cortisol / creatinineratios om deze ziekte te diagnosticeren. Röntgenfoto's en echografie kunnen helpen bepalen of een bijniertumor aanwezig is.
Verwijdering van bijniertumoren
Als kan worden vastgesteld dat er een bijniertumor is, kan deze worden verwijderd. Veel dierenartsen geven er de voorkeur aan om een specialist te proberen, omdat de chirurgische risico's hoog kunnen zijn. Hypofyse kliertumoren worden meestal niet verwijderd in de diergeneeskunde. Deze situatie wordt behandeld met Lysodren (o'p'-DDD, een familielid van DDT) of ketaconazol. Sommige onderzoeken met Deprenyl voor de behandeling hiervan worden ook gedaan, denk ik. Lysodren doodt selectief de buitenste laag van de bijnier die corticosteroïden produceert. Door het in juiste hoeveelheden toe te dienen, is het mogelijk om precies genoeg van de klier te doden om de productie van corticosteroïden op normale niveaus te houden. Vanzelfsprekend is nauwe regulering hiervan met behulp van bloedtesten noodzakelijk, omdat overdrijven ervan ernstige problemen kan veroorzaken met de ziekte van Addison - hypoadrenocorticisme. Bijwerkingen op Lysodren komen soms voor, maar het is de standaardbehandeling op dit moment. Over medicatie met Lysodren kan gebrek aan eetlust, overgeven, diarree, lethargie en zwakte veroorzaken. Als een van deze symptomen optreedt, moet uw dierenarts hiervan onmiddellijk op de hoogte worden gesteld.
Behandeling van de ziekte van Cushing veroorzaakt door hypofysetumoren is symptomatische therapie - het geneest de hypofysetumor niet. De gemiddelde levensduur van honden gediagnosticeerd met Cushing's, met of zonder behandeling, wordt op 2 jaar geschat door Dr. Mark Peterson, maar in een recent gesprek met een andere endocrinoloog kwam ik weg met de indruk dat dit een "opgeleide gok" was in plaats van het resultaat van uitgebreid onderzoek van de patiënten van Cushing. Ik ben echter van mening dat behandeling op dit moment moet worden gezien als een middel om een levensstijl van betere kwaliteit te bieden in plaats van als een methode om de levensduur te verlengen.
