Gemeenschappelijke Shar Pei-hondenziektes
SharPeihondenzijn loyaal, aanhankelijk en kalm. Ze kunnen echter agressief worden als ze zich bedreigd voelen. Shar Peis leren gemakkelijk als ze getraind zijn. Als je een Shar Pei krijgt, moet je je bewust zijn van de plussen en minnen van het ras. Shar Peis zijn gevoelig voor talrijke gezondheidsproblemen.
Gezwollen sprongsyndroom
Gezwollen sprongsyndroom, ook bekend als de bekende Shar Pei-koorts (FSF), is een ernstige aangeboren ziekte die koorts kan veroorzaken en tot 24 uur aanhoudt. De aandoening gaat meestal gepaard met ophoping van vocht rond de enkels. De koorts kan terugkeren. Enkele andere symptomen van de ziekte zijn:
- Lethargie
- Verminderde eetlust
- Stijve en gezwollen benen
- Muilkraat
Amyloïdose is een ziekte die verband houdt met het gezwollen sprongsyndroom; het wordt veroorzaakt door onbewerkte amyloïde eiwitafzettingen in verschillende organen van het lichaam. De lever of de nieren worden het meest getroffen. Deze aandoening kan leiden tot nierfalen. Een weefselonderzoek zal onthullen of de ziekte aanwezig is. Met de juiste zorg kan Shar Peis met FSF of amyloïdose een volledig normaal leven leiden.
Problemen met Shar Pei-ogen
Entropion en ectropion komen vaak voor, aangeboren oogaandoeningen die vaak voorkomen in het ras Shar Pei. De omstandigheden zijn te wijten aan een teveel aan huid rond het oog. Entropion is een veel voorkomend defect van het ooglid dat naar binnen rolt; de wimpers krullen naar binnen en irriteren het oog. Ectropion is een aandoening waarbij het ooglid naar buiten hangt.
Oogdruppels en antibiotica kunnen tijdelijke hulp bieden. Chirurgie is vereist om deze oogproblemen te corrigeren. Als ze onbehandeld blijven, kunnen ze terugkerende ooginfecties, zweren op het hoornvlies of zelfs blindheid veroorzaken.
Huidinfecties bij Shar Pei-honden
Demodectische schurft is een huidaandoening die wordt veroorzaakt door een kleine mijt genaamd Demodex Canis. De schurft kan door de pups kort na de geboorte van hun moeder worden verkregen, maar de ziekte is ook besmettelijk en kan worden gecontracteerd door andere geïnfecteerde honden. De aandoening manifesteert zich door plekken van haarverlies met een mottenachtig uiterlijk, dat zich kan verspreiden op het hoofd, de benen en de stammen. Deze aandoening kan worden behandeld met:
- Reinigingsshampoos
- Een antibioticumtherapie
- Immuunstimulerende middelen
- Lokale zalven
De behandeling van gegeneraliseerde demodex kan langer zijn. De gelokaliseerde vormen bij puppy's zullen verdwijnen nadat het immuunsysteem van de puppy sterker is geworden.
Beschimmelde rimpels kunnen ook een huidprobleem zijn dat de Sharpeis treft. Onjuist schoongemaakt, kunnen zweren en huiduitslag optreden in de plooien van de huid. Om deze problemen te voorkomen, moet u de natte of oververhitte plaatsen vermijden, omdat de huidplooien vocht vasthouden en de ontwikkeling van schimmel, zweren en huiduitslag bevorderen. Droog altijd alle huidplooien af met een schone handdoek.
Shar Peis en heup- en elleboogdysplasie
Heup- en elleboogdysplasie verwijzen naar gewrichtsafwijkingen, die kunnen optreden bij Shar Peis. Een hond die last heeft van heupdysplasie heeft moeite met bepaalde bewegingen, omdat de bal van het femur niet goed in de heupkom past. Er zijn mildere en ernstiger vormen van de ziekte. Elleboogdysplasie beïnvloedt de ellebooggewrichten en maakt beweging ook moeilijk. Houd uw huisdier in de gaten en zorg ervoor dat u wat röntgenfoto's maakt als u kreupelheid, gedragsveranderingen of problemen bij het uitvoeren van bewegingen bemerkt.
