Problemen met gewone hondenvacht

Het kan vaak moeilijk zijn om een ​​gezondehondenjas maintain te behouden met zoveel onverwachte problemen die kunnen opduiken. Honden zijn gevoelig voor vele ziekten en infecties van de huid en vacht. Sommige van deze ziekten en infecties kunnen medicijnen vereisen om het probleem te verlichten.Er zijn anderen die kunnen worden verzorgd met een eenvoudig bad. Weten welke ziekte of infectie uw hond treft, is de sleutel tot het succes van de behandeling. U kunt een huidinfectie niet op dezelfde manier behandelen als een aandoening die de huid en vacht aantast.

Er zijn een paar gemeenschappelijke groepen waar huidaandoeningen onder vallen en met wat basiskennis kunt u proberen uit te vissen welke de vacht van uw hond beïnvloedt.

Parasitaire huidziekten

Een van de meest voorkomende huidziekten wordt veroorzaakt door vlooien. Vlooien voeden zich met het bloed van het dier, maar ze moeten door de huid bijten om het te bereiken. Dit bijten is vaak extreem jeukend, waardoor het dier de huid krast en irriteert. Een overvloed aan vlooien kan ervoor zorgen dat de hond extreem krabt en bijt. Als dit niet wordt behandeld, kan dit leiden tot zelfverminking.

Mijten, luizen en teken zijn ook gevoelig voor dit soort zelfverminking. Een ander type parasitaire huidziekte is schurft.

Schurft is opgedeeld in twee groepen:

demodectische schurft

• sarcoptische schurft
• Teken, vlooien en mijten zijn meestal eenvoudig op te merken, maar schurft is vooral merkbaar wanneer haaruitval optreedt. Reddening of scaling van de huid is een ander veel voorkomend teken dat uw hond kan worden geïnfecteerd met schurft. Demodectische schurft is meestal een erfelijk probleem.

Bacteriële huidinfecties

De meest voorkomende vorm van bacteriële huidinfecties zijn stafylokokken of stafylokok bacteriën. Dit soort bacteriën is niet overdraagbaar op mensen of andere huisdieren, dus u hoeft zich geen zorgen te maken over een uitbraak. Je kunt stafylokok bacteriën in het begin vaak waarnemen door gele puisten te zien ontstaan ​​op de huid. De huid zal ook rood en geïrriteerd zijn.

Naarmate de bacterie vordert, zijn er haarverlies, korstgebieden op het lichaam en enkele laesies. Bijna alle delen van het lichaam zijn vatbaar voor stafylokok bacteriën, maar er wordt algemeen aangenomen dat de achterzijde het meest voorkomende gebied is. Zwaarlijvige honden hebben vaker last van dit soort bacteriële huidinfectie.

Schimmelinfecties van de huid

Microsporum en Trichophyton zijn twee soorten schimmels die de vacht van een hond gewoonlijk infecteren. De algemene naam voor de huidinfectie als gevolg van een van deze schimmels is ringworm. De schimmels die ringworm veroorzaken, gedijen in dood huidweefsel, zoals haarcellen en huidcellen. Het eerste teken dat uw hond ringworm heeft, is haarverlies, vaak in cirkelvormige patronen. Hoewel, het belangrijkste teken is dat het midden van de cirkel er droog en knapperig uitziet. Het is bekend dat ringworm afkomstig is van het hoofd en de benen van de hond, maar het kan zich verspreiden naar andere gebieden als het niet wordt behandeld. Van jongere honden is bekend dat ze ringworm meer ontwikkelen dan oudere honden.