Cluster-aanvallen bij honden
Clusteraanvallen bij hondenzijn de meervoudige aanvallen die een hond in korte tijd ervaart (zoals in een interval van 24 uur). Een hond die clusteraanvallen vertoont bevindt zich in een kritieke toestand, omdat deze aanvallen levensbedreigend kunnen zijn. Aanvallen kunnen worden beheerst met medicatie, maar de oorzaak moet worden vastgesteld om de hond te kunnen behandelen met geschikte medicatie.
Oorzaken van Cluster-aanvallen bij honden
Cluster-aanvallen kunnen een gevolg zijn van een probleem in de hersenen, een tumor die de communicatie tussen de delen van de hersenen verstoort of een tekort aan zuurstof in de hersenen. Aanvallen kunnen worden veroorzaakt door een laag glucosegehalte in het bloed (hypoglycemie) of een tekort aan productie van schildklierhormoon (hypothyreoïdie). Vergiftiging kan ook aanvallen van aanvallen veroorzaken.
Epileptische aanvallen kunnen ook plaatsvinden als gevolg van geen duidelijke oorzaken; dit staat bekend als idiopathische epilepsie. Bij het onderzoek van de hond zal de dierenarts vaststellen dat er niets mis is met de hond, maar de aanvallen zullen nog steeds voorkomen. Sommige hondenrassen zijn vatbaar voor aanvallen (bordercollies, cocker-spaniëls, teckels, Duitse herders, boksers) en epilepsie kan ook genetisch bepaald zijn. Als de aandoening genetisch is, kan deze manifest worden wanneer de hond jong is als 6 maanden oud of later in het leven.
Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat mannelijke hoektanden meer vatbaar zijn voor clusteraanvallen.
Symptomen van Cluster Toevallen
Een aanval wordt aangegeven door plotselinge instorting, abnormale beweging van ledematen, overmatig kwijlen, oncontroleerbare kaakbeweging of incontinentie. De hond zal niet reageren en zal niet bewust zijn; hij zal zijn spasmen niet kunnen beheersen. Epileptische aanvallen zijn zeer vermoeiend, zodat de hond veel rust tussen de aanvallen en langzamere bewegingen zal hebben. Hij kan zelfs duizelingwekkend zijn.
Diagnose van aanvallen
Wanneer de hond clusteraanvallen heeft, krijgt hij onmiddellijk een glucosetest. De schildklierfunctie zal ook worden getest. De dierenarts zal ook controleren of de hond vergiftigd is. Een CT-scan of een MRI-test zal worden uitgevoerd om te controleren of er hersentumoren of laesies zijn.
Na insulaire zorg
Als uw hond een epileptische aanval heeft, moet u gevaarlijke of scherpe voorwerpen uit het gebied verwijderen. Zorg ervoor dat hij niet dicht bij de trap staat, want hij kan ongecontroleerd schudden en naar beneden vallen.
Dim de lichten en zorg ervoor dat er geen harde geluiden in de kamer zijn. Noteer alle dingen die uw hond doet en kijk of u een trigger kunt detecteren die de aanval heeft veroorzaakt. Laat je hond rusten nadat de aanval voorbij is. Doorgaans duren aanvallen niet langer dan 1 minuut. Idealiter zou u de dierenarts onmiddellijk moeten raadplegen, maar als u dat niet doet, let dan op de frequentie van de aanvallen.
Behandeling
Aanvallen kunnen worden voorkomen en onder controle worden gehouden door het toedienen van anti-convulsieve medicatie zoals fenobarbital, primidon, diazepam, fenytoïne of kaliumbromide. De oorzaak van de inbeslagnemingen van de cluster moet echter worden vastgesteld.
De noodbehandeling voor clusteraanvallen bevat diazepam, fenobarbital of propofol. De dierenarts kan ook een fluïdumtherapie aanbevelen.
