Klinische symptomen van infectieuze peritonitis bij katten (FIP)
Incidentie en overdracht van FIP bij katten
Studies tonen aan dat 25-40% van de huiskatten besmet zijn of zijn geweest met kattenvirevirus (FCoV), het virus dat katachtige infectieuze peritonitis veroorzaakt. Fatale FIP treft 1 op de 5000 huiskatten.
FCoV is te vinden in het speeksel en de uitwerpselen van geïnfecteerde katten. De meest gebruikelijke manieren van overdracht zijn kat-op-katten contact en blootstelling aan de ontlasting van geïnfecteerde katten. Voedsel en water gerechten, beddengoed en persoonlijke bezittingen kunnen ook de ziekte verspreiden. FCoV kan drie tot zeven weken buiten de gastheer leven. Ontsmettingsmiddelen zullen FCoV doden, inclusief een oplossing van bleekwater verdund 1:32 in water.
Hoe Feline Coronavirus Oorzaken Katachtige Infectieuze Peritonitis
Wanneer een kat wordt blootgesteld aan FCoV, kan een van de vier dingen gebeuren:
- Het immuunsysteem van de kat kan de infectie bestrijden. Dit komt voor bij gezonde katten met sterke immuunresponsen.
- Het immuunsysteem van de kat kan het virus mogelijk niet volledig uitschakelen, maar kan het wel in toom houden. Dit veroorzaakt een zogenaamde "latente" infectie. Als het immuunsysteem van de kat wordt aangetast door stress of een andere ziekte, kan het FIP ontwikkelen.
- Als het immuunsysteem van de kat enigszins zwak is, vermenigvuldigt het virus zich langzaam en ontwikkelt FIP zich. Deze vorm van de ziekte staat bekend als "droge" infectieuze peritonitis bij katten en veroorzaakt nodulaire laesies of grandulomen op een of meer plaatsen op het lichaam.
- Als het immuunsysteem erg zwak is, repliceert het virus snel en ontwikkelt zich "natte" FIP. In deze vorm van de ziekte veroorzaken beschadigde bloedvaten vochtophopingen in de borst en buikholtes.
Symptomen van katachtige infectieuze peritonitis
FIP bij katten komt voor in twee vormen, niet-doelgericht (of droog) en effusief (of nat). Droge FIP komt voor bij ongeveer een kwart van de katten die met FIP zijn geïnfecteerd. Symptomen van de droge vorm komen meestal langzamer op. Ze omvatten dergelijke niet-specifieke tekens als:
- Chronisch gewichtsverlies
- Koorts
- Gebrek aan eetlust
- Lethargie
Andere tekenen van droge FIP hangen af van welke organen beschadigd zijn door het verschijnen van granulomen in het lichaam. Tien tot vijfentwintig procent van de katten zal granulomen ontwikkelen in het centrale zenuwstelsel, resulterend in neurologische symptomen zoals:
- Verlamming
- Desoriëntatie
- Verlies van evenwicht
- Tremoren
- Convulsies
- Gedragsveranderingen
- Urine-incontinentie
Soms zijn de lever of de nieren aangetast ; meestal zijn er chemietests nodig om de effecten van granulomen in deze organen te onthullen. Granulomen in het oog kunnen ervoor zorgen dat de pupil onregelmatig lijkt en dat het oog er verkleurd uitziet. Katten met droge FIP leven mogelijk tot een jaar nadat de symptomen verschijnen.
De vroege symptomen van natte of uitbraken van katachtige infectieuze peritonitis zijn dezelfde als de vroege symptomen van de niet-doelgerichte vorm. Naarmate de ziekte vordert, kunnen bloedarmoede, obstipatie en diarree optreden. De uitbundige vorm van FIP vordert snel en de kat kan een dikbuikig uiterlijk aannemen als vocht zich ophoopt in zijn onderbuik. Ademhalingsmoeilijkheden kunnen optreden als vloeistof zich ophoopt in de borst van de kat; katten met effusieve FIP sterven meestal binnen twee maanden na het vertonen van symptomen.
