Chronisch versus acuut nierfalen bij katten
Het behandelen vannierfalenbijkattenbegint met het identificeren van de specifieke ziekte die verantwoordelijk is voor hun aandoening. Een van de belangrijkste onderscheidingen is tussen chronisch en acuut nierfalen. Beide hebben betrekking op de afbraak van de nieren, die verantwoordelijk zijn voor de verwerking en filtering van afval en de bloed- en waterstand regelen. Een kat die lijdt aan een van beide vormen van deze levensbedreigende ziekte heeft onmiddellijke medische aandacht nodig.
De soort behandeling en nazorg die wordt voorgeschreven, hangen echter in belangrijke mate af van de vraag of de oorzaak van falen van de nieren van de kat chronisch of acuut is. Er zijn een aantal laboratoriumtests die dierenartsen gebruiken om een diagnose te stellen. Hier zijn enkele van de belangrijkste verschillen tussen deze twee ernstige vormen van nierziekte bij katten en een paar van de methoden die worden gebruikt om ze te identificeren.
Chronisch nierfalen Symptomen en tests
Chronisch nierfalen (CFC) wordt veroorzaakt door de langdurige verslechtering van de nieren. Dit gebeurt wanneer kleine structuren in de nieren van katten, genaamd nefronen, geleidelijk afsterven, waardoor de organen niet in staat zijn om afval te filteren en vloeistoffen te reguleren. De exacte oorzaak van CFC is onduidelijk; Veel dierenverzorgingsdeskundigen zijn echter van mening dat ontoereikende voeding een belangrijke oorzaak is van de ziekte. Jarenlange consumptie van commercieel voedsel met bijproducten, koolhydraatvullers en proteïnen van lage kwaliteit zouden leiden tot schade aan sommige urine-urinestelsels.
Veelvoorkomende symptomen van CFC zijn onder meer:
- Overmatig urineren en dorst
- Verlies van eetlust
- Vermoeidheid
- Gewichtsverlies
- Braken
- Slechte adem
- Kwijlen
- Uitdroging
- Een doffe vacht
Diagnose van chronisch nierfalen begint met een grondig lichamelijk onderzoek en een inname van de medische geschiedenis van de patiënt. Op basis van de evaluatie van de dierenarts kan een reeks laboratoriumtesten worden besteld om een CFC-diagnose te bevestigen. Urinalyse wordt gebruikt om de concentratie van mineralen en chemicaliën in de urine te meten. Verdunde urine kan wijzen op een verminderd vermogen van de nieren om afvalproducten te filteren. Bloedchemische testen zijn een ander significant testinstrument. Een volledige bloedtelling toont het aantal rode en witte bloedcellen, die vaak worden aangetast door nieraandoeningen. Verarmde hoeveelheden rode bloedcellen kunnen bloedarmoede veroorzaken, een veel voorkomende aandoening bij katten met chronisch nierfalen.
Andere belangrijke tests wijzen op de hoeveelheden creatinine en bloedureumstikstof (BUN), twee in de natuur voorkomende afvalproducten, in de bloedbaan. Verhoogde niveaus van creatinine en BUN behoren tot de sterkste indicatoren van chronisch nierfalen. Aanvullende tests die soms worden gebruikt om te testen op feline CFC, zijn de verhouding tussen urine-eiwit en creatinine, de bloeddruk en röntgenfoto's van het abdominale gebied.
Acute nierfalen Symptomen en testen
Acuut nierfalen (ARF) treedt plotseling op als gevolg van trauma, vergiftiging of ziekte die het niergebied aantast. Het kan voorkomen bij katten van welk ras of leeftijd dan ook. Accidentele ingestie van antivries, ziekte, infectie en urethra-obstructies zijn enkele van de meest voorkomende oorzaken van deze levensbedreigende nieraandoening. Acuut nierfalen treedt snel op bij katten, dus onmiddellijke medische aandacht is vereist om blijvend letsel of overlijden te helpen voorkomen. Sommige gevallen van ARF kunnen ook omkeerbaar zijn als ze vroeg genoeg worden gediagnosticeerd en behandeld.
Belangrijke symptomen van ARF zijn:
- Gebrek aan coördinatie
- Weigeren om te eten
- Pijn en overbelasting tijdens urineren
- Braken
- Zwakte
- Desoriëntatie
- Slechte adem
- Aanvallen
Net als bij CRF zal een dierenarts die een acuut nierfalen vermoedt, haar diagnose beginnen met een lichamelijk onderzoek en beoordeling van de medische geschiedenis van de kat voltooien. Aanvullende tests kunnen ook nodig zijn om de oorzaak van de aandoening te achterhalen. Net als CRF creëren acute nieraandoeningen meestal verhoogde creatinine- en BUN-spiegels in het bloed. Een aantal bloedcellen kan echter helpen om onderscheid te maken tussen acuut en chronisch nierfalen. In tegenstelling tot CRF zijn de niveaus van rode bloedcellen over het algemeen verhoogd bij katten met acuut nierfalen.
Bovendien omvatten ARF-tests screenings voor infecties en de aanwezigheid van ethyleenglycol of antivries. Dierenartsen kunnen ook ultrasone geluiden van het abdominale gebied of een nierbiopsie aanbevelen als onderdeel van het diagnostische proces.
Of de casus nu plotseling of geleidelijk verloopt, het omgaan met falen van de nieren kan een stressvolle en zenuwslopende ervaring zijn. Het kennen van de tekenen van chronisch en acuut nierfalen kan katteneigenaren helpen, vooral in noodsituaties. Hoe meer u weet waar u op moet letten met betrekking tot deze twee ernstige nieraandoeningen, hoe groter de hoeveelheid informatie die u uw dierenarts kunt geven.
