Oorzaken van incontinentie bij honden
Er is ook een hele reeks ziekten die bij honden ook kunnen worden toegeschreven aan urine-incontinentie, waardoor de oorzaak moeilijk te achterhalen is. De ware identiteit van incontinentie is eenvoudigweg het onvermogen om het plassen onder controle te houden, en het kan tijdelijk of permanent zijn, afhankelijk van de oorzaak van de aandoening. Hier zijn enkele van de meest voorkomende oorzaken van incontinentie bij honden.
Ectopische ureter en incontinentie
Ectopische ureters worden meestal gezien als aangeboren aangeboren afwijkingen en worden binnen 3 tot 6 maanden na de geboorte opgemerkt wanneer de zindelijkheidstraining begint. De normale terminatieplaats voor beide urineleiders is de blaas. In het geval van ectopische ureters sluiten ze echter rechtstreeks aan op de urethra of vagina. Deze afwijking zorgt nog steeds voor urineren, maar omdat de anatomische structuur niet correct is, veroorzaakt het een zekere mate van incontinentie en onjuist urineren.
Er is een chirurgische oplossing voor ectopische urineleiders waarbij de urineleiders daadwerkelijk kunnen worden verplaatst en in hun normale positie kunnen worden geplaatst. Afhankelijk van hoe lang de aandoening aanwezig was voorafgaand aan de diagnose, kon er al schade aan de nieren worden toegebracht aan een langdurige infectie. In die gevallen kan chirurgische verwijdering van een van de nieren ook nodig zijn om de incontinentie op te lossen.
Blaasinfectie en incontinentie
Een blaasontsteking wordt veroorzaakt door bacteriën in de blaas of de omliggende structuren, en veroorzaakt een onbeheersbare drang om te urineren. De meeste honden met een blaasontsteking kunnen wat pijn hebben tijdens het urineren en kunnen slechts een kleine hoeveelheid urine verdrijven, hoewel ze vrij vaak proberen te plassen. Als een blaasontsteking wordt verlengd en niet wordt behandeld, zal dit af en toe leiden tot een infectie van de nieren, waardoor onveranderlijke hoeveelheden pijn voor de hond worden veroorzaakt. Ook deze situaties kunnen meestal met antibiotica worden behandeld.
Verlamming en incontinentie
Verlamming kan een groot deel of een klein deel van het lichaam beïnvloeden. Ongeacht welk deel van het lichaam wordt aangetast, wordt het beschouwd als een aandoening van het zenuwstelsel doordat het zenuwstelsel geen gevoel meer produceert voor bepaalde delen van het lichaam. Afhankelijk van de mate van verlamming, maar vooral met de achterbenen, veroorzaakt het incontinentie. Net zoals er geen sensatie in de benen van de hond is, is er ook geen gevoel om een hond te vertellen wanneer hij of zij moet plassen, waardoor de hond niet in staat is om zijn urinaire functies onder controle te houden. Terwijl zowel blaasinfecties als ectopische urineleiders verband houden met de problemen met de structuur en functie van het urinestelsel, is verlamming die incontinentie veroorzaakt het gevolg van een gebrek aan zenuwfunctie.
