Beheersing van katachtigen
Katafsluitingis een symptoom van een ziekte. De aanvallen kunnen worden veroorzaakt door infecties, giftige chemicaliën en epilepsie. Katachtige epilepsie kan idiopathisch of symptomatisch zijn. Idiopathische epilepsie is een aandoening zonder bekende oorzaak van convulsies.
De behandeling en het beheer van de inbeslagneming van katten zijn gebaseerd op het soort ziekte dat is vastgesteld. Tijdens een aanval vertonen katten verschillende onwillekeurige lichaamsbewegingen. Aanvallen verschillen in intensiteit en eigenaren van gezelschapsdieren moeten alle fysieke symptomen noteren die tijdens één aanval optreden. Katten die last hebben van langdurige aanvallen of meerdere aanvallen zonder tussentijds herstel, hebben directe medische hulp nodig.
Beheer van cat-aanvallen
Als de aanval wordt veroorzaakt door een tumor of andere onderliggende aandoeningen, nemen de aanvallen af nadat de hoofdoorzaak is behandeld. Anticonvulsieve therapie is de meest voorkomende behandelingsoptie. Geneesmiddelen zoals fenobarbital en diazepam bestrijden effectief de aanvallen van katten.
Fenobarbital werkt als een kalmerend middel voor de zenuwen in de hersenen. De dosering moet worden aangepast aan de individuele behoeften van de kat. Omdat elk huisdier anders reageert op het medicijn, is periodieke tussenkomst van de dierenarts noodzakelijk.
Tips voor katteneigenaars
- Leer de symptomen van aanvallen van katten te identificeren en zoek onmiddellijk medische hulp als de kat meer dan één aanval heeft binnen 24 uur.
- Huisdieren die aan epileptische aanvallen lijden moeten, indien nodig, een uitgebalanceerd dieet krijgen met minerale en vitaminesupplementen.
- Overweeg de behandelingsopties te controleren bij meer dan één dierenarts, als de kat niet positief reageert op de eerste medicatie.
- Vermijd paniek en volg gepaste maatregelen tijdens een katbeslag.
Omgaan met katten tijdens een aanval
- Verwijder alle voorwerpen die de kat kunnen verwonden. Houd meubels en scherpe voorwerpen uit de weg.
- Tijd de duur van de aanval en noteer alle fysieke symptomen betrokken.
- Plaats geen lepel of hand in de mond van de kat, want er bestaat een risico om gebeten te worden.
- Kinderen moeten tijdens een aanval uit de buurt van de kat worden gehouden.
- Houd de alarmnummers van dierenartsen en dieren bij de hand.
- Het is belangrijk om kalm te blijven en op een geruststellende toon met uw huisdier te praten als de aanval voorbij is, omdat ze duizelig of onstabiel kan zijn.
De dierenarts zal diagnostische tests uitvoeren die neurologische onderzoeken en bloedtesten omvatten om onderliggende ziekten te detecteren. Huisdieren die aan epileptische aanvallen lijden, moeten worden gevaccineerd en in een omgeving worden bewaard die vrij is van giftige stoffen en chemicaliën. Medicijnen moeten op tijd worden toegediend, volgens de instructies van de dierenarts. Eigenaren van gezelschapsdieren moeten ook kennis nemen van de toegediende geneesmiddelen en dosering.
Anticonvulsieve medicatie
Een ander bekend medicijn dat gebruikt wordt om kattenaanvallen te behandelen is kaliumbromide. Het wordt vaak gebruikt in combinatie met fenobarbital of wanneer fenobarbital toxiciteit aanwezig is. Diazepam (valium) is geen effectieve langdurige behandeling voor aanvallen van katten. Het kan echter intraveneus worden toegediend om een potentieel gevaarlijke situatie van aanvallen te beheersen.
Omgaan met een katbeslag kan voor veel gezelschapsdieren een uitdagende ervaring zijn. Tijdige medicatie en goede thuiszorg kunnen toekomstige aanvallen bij huisdieren verminderen en beheersen.
