Canine-hypofyse-dwergheidssyndroom

Het hypofyse-dwerggroei-syndroombij honden komt voor wanneer jonge honden lijden aan tekortkomingen in de hoeveelheid groeihormoon, of GH, afgescheiden door de hypofyse. Dwerggroei kan een overgeërfde aandoening zijn, maar het kan ook gebeuren wanneer de hypofyse niet goed kan ontwikkelen of wanneer deze door ziekte wordt beschadigd. Dit is wat u moet weten over het syndroom van dinosaurussen met de hypofyse van de hond.

Oorzaken van hypofyse dwerggroei bij honden

Het syndroom van de dwergkwik van honden wordt vaak geërfd. Tot de rassen die gevoelig zijn voor het syndroom behoren de Duitse Herder en de Carneoolse berenhond. De eigenschap bestaat op een recessief gen, dus een aangetaste puppy moet één gedeformeerd gen van elke ouder hebben geërfd. Wanneer twee van deze defecte genen in dezelfde puppy verschijnen, treedt hypofyse-dwerggroei op.

Hypofyse-dwerggroei bij honden kan ook optreden wanneer de hypofyse zich niet normaal ontwikkelt. Cysten, tumoren en andere gezwellen in de hypofyse kunnen ook de onderproductie van groeihormoon veroorzaken.

Symptomen van hypofyse dwerggroei bij honden

Honden met het hypofyse-dwerggroei-syndroom lijken volkomen normaal wanneer ze worden geboren. Echter, tegen de tijd dat ze twee of drie maanden oud zijn, is het duidelijk geworden dat ze niet in dezelfde mate groeien als hun leeftijdsgenoten. Honden met het hypofysaire dwerggroei syndroom hebben evenredige ledematen en een evenredige torso (in tegenstelling tot honden met skeletachtige dwerggroei, die afwijkingen in verhouding veroorzaakt). Deze honden lijken op geen enkele manier misvormd of abnormaal; ze zijn gewoon klein.

Als uw hond lijdt aan hypofyse-dwerggroei, blijft hij kleiner dan de andere puppy's in zijn nest. Hij behoudt zijn zachte, wollige puppyjas, maar kan uiteindelijk haaruitval of alopecia ontwikkelen. Hij kan last hebben van hyperpigmentatie of abnormale verkleuring van de huid. Zijn permanente tanden komen mogelijk te laat of komen misschien nooit binnen.

Honden met hypofyse-dwerggroei zijn vaak steriel. Vrouwen mogen nooit krols worden en mannetjes kunnen gedurende hun leven kleine testikels of niet-ingedaalde testikels hebben.

Diagnosticering van hondenpestuitaire dwerggroei

Uw dierenarts moet een aantal diagnostische tests uitvoeren, waaronder bloedonderzoek, urineanalyse en biochemische profielen om ervoor te zorgen dat uw hond geen last heeft van secundaire aandoeningen. Uw dierenarts test niveaus van groeihormoon in het bloed van uw hond om de aanwezigheid van het syndroom van honden-hypofyse-dwerggroei te verifiëren. Uw dierenarts zal ook de niveaus van de andere normale hormonen van uw hond willen controleren om er zeker van te zijn dat er geen verdere endocriene problemen zijn opgetreden. Problemen met de schildklier en de bijnieren, die ook het endocriene systeem vormen, komen vaak voor bij honden met een verminderde hypofysefunctie.

Behandeling van het hypofyse dwergiesyndroom bij honden

Uw hond zal veel injecties van groeihormoon nodig hebben, enkele keren per week gedurende enkele maanden. Hij kan schildklierhormoonsubstitutietherapie nodig hebben als de schildklier niet meer functioneert of niet goed functioneert. Cortison-vervangingstherapie kan in orde zijn als de bijnier van uw hond is aangetast.

Zodra uw hond geslachtsrijp is, wordt u geadviseerd hem te castreren. Hypofyse-dwerggroei bij honden is meestal erfelijk en honden die lijden aan het hypofyse-dwerggroei syndroom mogen niet worden gefokt.