Canine osteosarcoom: de meest voorkomende botziekte
Hoewel kanker van het osteosarcoomtype slechts 5% van alle hondentumoren uitmaakt, is het verantwoordelijk voor 80-90% van de maligniteiten waarbij het bot betrokken is. Behandeling vereist vaak amputatie van het aangedane ledemaat samen met chemotherapie om tijdelijke verlichting te bieden van deze zeer agressieve ziekte. Het produceren van kreupelheid relatief snel, tegen de tijd dat de tumor wordt ontdekt in de ledematen, heeft de kanker zich al verspreid.
Agressieve honden botkanker
Hoewel osteosarcoom de botten van de wervelkolom, ribben of schedel kan beïnvloeden, komt het het meest voor bij de botten van de ledematen weg van de elleboog en dicht bij de knie of in de "pols" of schouder, goed voor 75 tot 80% van de gevallen. Naarmate de tumor vordert, is er meer pijn en zwelling waardoor hond kreupelheid ontstaat, vaak het eerste symptoom dat een hondeneigenaar opmerkt. Afkomstig van het bot zelf, wordt osteosarcoom steeds pijnlijker naarmate de tumor naar buiten groeit, waarbij het bot van binnenuit wordt vernietigd en vervangen door tumorachtig bot. Stugger bot dat zwakker is dan normaal bot kan resulteren in botbreuken veroorzaakt door lichte verwondingen. Deze pathologische breuken zullen niet genezen ondanks het "werpen" van de breuk of het uitvoeren van chirurgische ingrepen.
Behandeling van osteosarcoom
Een lichamelijk onderzoek, bloedonderzoek, röntgenfoto's van het bot en de longen en een biopsie zijn nodig om te bepalen of osteosarcoom aanwezig is, aangezien andere bottumoren, evenals schimmel- of bacteriële infecties dezelfde laesies kunnen veroorzaken. Longröntgenstralen bepalen of de kanker zich naar de longen heeft verspreid, wat bij ongeveer 90% van alle nieuwe diagnoses voorkomt. Vaak hoest of kauwt de hond als de kanker zich naar de longen heeft verspreid.
Limb-sparende procedures, zoals een bottransplantatie, kunnen optioneel zijn; Amputatie is echter meestal de enige beschikbare behandeling. Lumbaalsparende procedures kunnen alleen worden uitgevoerd in gevallen waarin er geen spieren bij betrokken zijn, waarbij niet meer dan 50% van het bot is betrokken en wanneer de tumor zich op het laagste deel van het been bevindt. Herstel kan gecompliceerd worden door afwijzingen en breuken van botimplantaten. De bron van pijn en de bron van verspreiding van de kanker wordt geëlimineerd door de tumor te verwijderen. Stralingstherapie kan de pijn onder controle houden.
Een bottransplantaat uit een botbank of met een "hergroei-bot" -techniek, "bottransport osteogenese" genoemd, kan ook tumorachtig bot vervangen. De verbinding het dichtst bij de tumor kan ook worden gesmolten en kan daarom niet worden gebogen.
Chemotherapie
Chemotherapie begint meestal direct na amputatie om de kans op verspreiding van de kanker te verkleinen en pijn te verlichten. Herstel van een operatie en de aanpassing aan het leven als een geamputeerde kan event-vrij en snel zijn. Carboplatin en cisplatine zijn de meest succesvolle geneesmiddelen die er zijn; echter, carboplatine is veiliger maar duurder. Soms wordt doxorubicine gecombineerd met cisplatine. De selectie van medicijnen hangt af van de voor- en nadelen van elke medicatie. Pijnstilling kan worden gevonden met tramadol, gabapentine, amantidine of niet-steroïde anti-inflammatoire (NSAID) medicijnen zoals rimadyl, deramaxx, ectogesic, metacam of een combinatie van deze geneesmiddelen.
De mediane overlevingspercentages variëren, maar zijn vaak minder dan een jaar; sommige slachtoffers van kanker overleven echter een jaar of langer.
