Canine Diabetische Ketoacidose (DKA)
Canine-diabetischeketoacidose, ook wel bekend als DKA, is een potentieel dodelijke ziekte die het meest voorkomt bij honden met ongecontroleerde diabetes mellitus, hoewel het in zeldzame gevallen is bekend dat ze in niet-diabetes voorkomen. honden. Deze toestand lijkt symptomatisch op die van diabetes, maar blijft meestal onopgemerkt totdat een bijna fatale situatie voor de hand ligt. Om deze reden is het belangrijk om de oorzaken, symptomen en behandelingsopties te begrijpen.
Hoe Canine Diabetische Ketoacidose Ontwikkelt
Onder normale omstandigheden is de alvleesklier verantwoordelijk voor het produceren van insuline, wat helpt om het glucosegehalte in de bloedcellen te reguleren. Wanneer de alvleesklier onvoldoende effectief in staat is om voldoende insuline aan te maken, wordt een hond diabetisch. Standaard zal het lichaam van een hond op zoek gaan naar alternatieve brandstofbronnen, zoals vet.
Het probleem is dat wanneer te veel vet wordt geconsumeerd door het lichaam, de lever dan ketonen gaat produceren. Dit overmatige niveau van ketonen veroorzaakt de aandoening die bekend is als canine diabetische ketoacidose. Er zijn twee scenario's waarin dit kan voorkomen: bij honden met slecht gecontroleerde diabetes en bij honden met niet-gediagnosticeerde diabetes.
De symptomen
herkennen Vanwege de mogelijk dodelijke bijwerkingen is het van cruciaal belang dat hondenbezitters op de hoogte zijn van de symptomen van canine diabetische ketoacidose. Een van de meest voorkomende problemen in verband met deze ziekte is de extreme gelijkenis van de waarschuwingssignalen met een diabetische aandoening. Hoewel beide aandoeningen schadelijk zijn, is canine-diabetische ketoacidose de laatste stap die het lichaam neemt voordat het zich overgeeft aan de aandoening.
Hierna volgen enkele van de herkenbare symptomen van canine diabetische ketoacidose:
- Meer dan normaal drinken of urineren
- Plotseling, buitensporig gewichtsverlies dat wordt toegeschreven aan verlies van eetlust
- Algemene vermoeidheid
- Braken
- Plotselinge intrede van aangetast zicht
Bepaling van de aandoening
Indien aanwezig van de hierboven vermelde tekens worden opgemerkt door een hondeneigenaar, dit zou onmiddellijke medische evaluatie moeten oproepen. In eerste instantie zal een grondig lichamelijk onderzoek worden uitgevoerd om de aanwezigheid van uitdroging, visusproblemen of buikpijn die de hond mogelijk ervaart te identificeren. Al deze symptomen zijn indicatief voor diabetes mellitus of voor canine diabetische ketoacidose.
De meest duidelijke maat voor het diagnosticeren van deze aandoening is bloed- en urinetests. De door de lever geproduceerde ketonen kunnen zowel in het bloed als in de urine worden gevonden en helpen bij het ontwikkelen van een nauwkeurige samenvatting van de situatie. Als wordt vastgesteld dat een hond een hoger dan normaal gehalte aan ketonen in de bloedcellen heeft, in combinatie met het overzicht van de symptomen, kan een nauwkeurige diagnose worden gesteld.
Behandeling van de aandoening
Nadat de diagnose is gesteld, kan de behandeling beginnen. Helaas zijn de meeste gevallen uiterst ernstig tegen de tijd dat ze worden geïdentificeerd door een dierenarts. Wat dit betekent is dat de behandeling mogelijk niet altijd de gewenste resultaten oplevert. Bij de meeste honden zijn de bijbehorende symptomen, zoals uitdroging, echter de belangrijkste zorg voordat een medische behandeling wordt gegeven. Intraveneuze vloeistoffen kunnen worden gegeven om te proberen een hond in zijn normale toestand terug te brengen, en nadat dat is gedaan, kan de dierenarts verschillende insulineniveaus proberen uit te proberen.
De benodigde hoeveelheid insuline en de frequentie waarmee het wordt toegediend, zullen grotendeels afhangen van de ernst van de ziekte, en dit zal meestal wat vallen en opstaan vereisen. Ongeveer 65% van alle honden kan herstellen van hun situatie als het eenmaal is gediagnosticeerd, waardoor hondenbezitters de symptomen van canine-diabetische ketoacidose beter leren kennen.
