Canine Allergy Skin Test vs bloedtest
Als het gaat om het detecteren van inhalatieallergieën, is er eenallergiethuidtesten bloedtests die kunnen worden gebruikt. Beide soorten allergietests kunnen overtuigende resultaten opleveren, maar ze verschillen qua methodologie. De tests moeten het allergeen (de allergenen) identificeren en een antwoord geven over wat de meest geschikte behandeling is.
Canine Allergy Skin Test
De allergiehuidtest voor honden is technisch bekend als intradermale testen en kan worden uitgevoerd op kleine delen van de huid van de hond. De huid kan worden geschoren en de dierenarts zal gewone allergenen injecteren waarvan wordt vermoed dat ze bij het huisdier irritatie veroorzaken. De huid kan in kleine vierkanten zijn verdeeld, zodat de dierenarts het allergeen kan identificeren.
Het huisdier moet reageren met een allergische reactie op het gedeelte van de huid dat is geïnjecteerd met het boosdoenerallergeen. De allergische reactie zou binnen zes uur na het testen moeten verschijnen, anders zal de test aantonen dat de hond niet allergisch is voor de geïnjecteerde stoffen. De allergische reactie is meestal zwelling en / of het optreden van uitslag. De geïnjecteerde oplossingen bevatten verdunde hoeveelheden allergenen.
Bloedallergietest
De allergietest uitgevoerd op een bloedmonster kan op twee manieren worden uitgevoerd:
- De RAST (radio-allergosorbens)
- ELISA-test (enzymgekoppelde immunosorbenttest)
Beide testen werden voor het eerst gebruikt bij mensen om allergieën te detecteren en zijn aangepast voor gebruik bij huisdieren. Deze tests zijn vergelijkbaar in de methode en zullen even overtuigende resultaten opleveren. Het immuunsysteem van de hond produceert een antilichaam, als hij allergisch is voor een stof. Het geproduceerde antilichaam is gedeeltelijk specifiek voor elk allergeen. Het geproduceerde antilichaam bijvoorbeeld, als de hond allergisch is voor pollen, staat bekend als het IgE.
Huidtest versus bloedtest
Als het gaat om het testen van allergieën, zal elke dierenarts beslissen welke methode geschikter is.
Het belangrijkste nadeel van de huidtest is dat als de geïnjecteerde stoffen niet degene zijn die allergieën bij de hond veroorzaken, er een nieuwe reeks tests zal moeten worden uitgevoerd. Er kunnen ook niet-geïdentificeerde allergenen zijn die niet eens worden vermoed, en de tests onthullen mogelijk niet het exacte allergeen.
De bloedtesten vereisen slechts een bloedmonster dat op antilichamen zal worden getest en de resultaten zullen over een paar uur beschikbaar zijn. Er kunnen echter antilichamen zijn die niet worden geïdentificeerd en de dierenarts kan het allergeen niet vaststellen.
De bloedonderzoeken kunnen meer resultaten opleveren bij een eenvoudige test, terwijl het testen van de huid herhaaldelijk kan worden geïnjecteerd. De huidtest kan worden gebruikt als de dierenarts een van de allergenen vermoedt. De bloedtesten kunnen effectiever zijn als de dierenarts geen idee heeft wat het allergeen kan zijn.
Geen van beide soorten tests garandeert echter dat het allergeen zal worden geïdentificeerd en geen van beide tests is effectief bij het identificeren van voedsel of contactallergieën.
