Een korte inleiding tot de veterinaire anatomie
Deveterinaire anatomievan katten en honden hebben beide een basale zoogdieranatomie zoals die van ons. Hun lichamen worden gecontroleerd en onderhouden door de juiste functies van alle dezelfde biologische basissystemen als andere zoogdieren.
Ademhalings- en bloedsomloopsystemen
De ademhalings- en bloedsomloop werken samen om de toewijzing van zuurstof, ziektebestrijdende middelen en de toevoer van voedingsstoffen naar het lichaam via de bloedbaan te vergemakkelijken.
Wanneer lucht wordt ingeademd door de neusgaten, beweegt deze naar beneden door de luchtpijp (luchtpijp) en in de longen die zich binnenin de ribbenkast bevinden, waarbij het diafragma (dat het inademen en uitademen van lucht regelt door eenvoudige spiersamentrekkingen) onder zit de longen, ze van de buik scheiden.
Zodra lucht in de longen wordt geïnhaleerd, wordt de zuurstof daarin opgenomen in de bloedbaan. Dit bloed wordt dan naar het hart gedragen en voorziet het hart van zuurstof. Nadat het zuurstofrijke bloed het hart heeft bereikt, zal het hart het zuurstofrijke bloed naar de rest van het lichaam pompen. Het bloed zal nog een keer naar het hart terugkeren voordat het teruggaat naar de longen. Zodra het bloed naar de longen terugkeert, wordt een cruciale uitwisseling van zuurstof en kooldioxide gemaakt.
Nieuw geïnhaleerde zuurstof wordt vervolgens via de luchtwegen in de bloedbaan opgenomen, omdat kooldioxide via het ademhalingssysteem wordt opgenomen en via het ademhalingssysteem uit het lichaam wordt afgevoerd. Een opeenhoping van kooldioxide en een tekort aan zuurstof in het lichaam is zeer gevaarlijk, waardoor deze uitwisseling ongelooflijk belangrijk is om het zoogdiersysteem goed te onderhouden. De vaten die de sleutel zijn voor deze uitwisseling zijn de longaderen die dezelfde verantwoordelijk zijn voor het dragen van het vers geoxygeneerde bloed naar het hart.
Katten hebben een zeer goed aangepast hart dat kan versnellen van een hartslag in rust van 150 bpm tot 240 bpm, en functioneert om de jager een goede bloedsomloop te bieden tijdens plotselinge uitbarstingen van snelheid, zoals tijdens het jagen.
Spijsverterings- en urinewegsystemen
Het spijsverteringsstelsel is verantwoordelijk voor de juiste verdeling en toewijzing van voedingsstoffen en afval.
Wanneer voedsel in de mond komt, is de spijsverteringscyclus al begonnen, omdat het voedsel wordt afgebroken door kauwen en elementen in het speeksel. Het nu gedeeltelijk verteerde voedsel wordt ingeslikt en komt in de maag. Eenmaal in de maag zetten nieuwe spijsverteringsenzymen en maagzuur het spijsverteringsproces voort. Hierna wordt het voedsel in de dunne darm gebracht, waar het verder wordt verteerd terwijl water en voedingsstoffen in de bloedbaan worden opgenomen. De rest, waarvan is vastgesteld dat deze geen voedingswaarde heeft, wordt vervolgens door de dikke darm geduwd en als vast afval uit het lichaam afgevoerd.
Het urinestelsel functioneert om de juiste hoeveelheid water in het lichaam te behouden, en de balans van de algehele chemie van het dierensysteem. De nieren fungeren ook als een filter, waardoor bepaalde afvalproducten in de urine terechtkomen die vervolgens in de blaas worden gebracht en uiteindelijk als vloeibaar afval uit het lichaam worden geëlimineerd.
De anatomie van de hond, evenals die van een kat, heeft ongelooflijk efficiënte spijsverteringssystemen, waardoor ze dingen zoals bot en zelfs leer kunnen breken, maar dit wordt niet geadviseerd.
Reproductiesysteem
Een uniek kenmerk van het voortplantingssysteem van zowel honden als katten is dat een vrouw, terwijl het in warmte is, kan worden geïmpregneerd door meerdere mannen, die allemaal hun nakomelingen in een enkel nest kunnen laten geboren.
Terwijl aan de ene kant een vrouwelijke hond op een bepaald moment in haar voortplantingscyclus (oestrus) haar eitjes zal vrijgeven en dan klaar is om te paren, zal de anatomie van de vrouwelijke kat haar eieren bewaren totdat de paring het systeem stimuleert waardoor ze vrij komt de eieren. Dit zorgt ervoor dat hun eieren altijd aanwezig zijn om door het sperma te worden bevrucht, wat katten zeer efficiënte reproducties maakt, omdat dit proces vrijwel altijd een zwangerschap garandeert.
Over het algemeen hebben katten en honden een zeer vergelijkbare anatomie. Grote verschillen kunnen echter worden gevonden door beelden van een kattenskelet te vergelijken met die van een hondenskelet.
