Hersenletsel bij honden
Hersenletselsbij honden zijn vaak moeilijk te behandelen. Gemeenschappelijke behandelingen werken niet altijd, zijn extreem duur of hebben ernstige bijwerkingen. Uw dierenarts komt met het beste behandelplan, afhankelijk van de reden van de laesie. Sommige eigenaren van gezelschapsdieren worden echter geconfronteerd met de hartverscheurende keuze van behandeling versus euthanasie.
Begrijpen hoe letsels honden doden
Het probleem met laesies is dat ze ruimte innemen binnen de schedel die uiteindelijk hersenweefsel doodt. Naarmate het hersenweefsel sterft, worden commando's naar de rest van het lichaam trager of stoppen. Symptomen zijn afhankelijk van de locatie van de laesies. Degenen die zich dichter bij het deel van de hersenen bevinden dat het gezichtsvermogen controleert, zullen plotseling blind worden, terwijl anderen ernstige bewegingsproblemen kunnen veroorzaken. Sommige laesies veroorzaken toevallen, terwijl andere het immuunsysteem van het lichaam activeren en koorts veroorzaken.
Hoe sneller de laesies groeien, hoe sneller een huisdier sterft. Er zijn behandelingen die dierenartsen kunnen gebruiken om de groei van de laesie te vertragen, maar slechts enkele behandelingen zijn effectief gedurende meer dan een paar weken of maanden.
Granulomatous meningoencephalomyelitis
Granulomatous Meningoencephalomyelitis komt het meest voor bij kleine rassen, hoewel het van invloed kan zijn op hondenrassen. Het presenteert zich meestal rond de gemiddelde leeftijd van vijf. Herselaesies vormen op de hersenstam, de hersenen, het cerebellum en het bovenste ruggenmerg.
Symptomen van granulomateuze meningoencephalomyelitis zijn:
depressie
gezichtsspasmen
valt vaak weg
koorts
hoofd kant naar zijkant
gebrek aan coördinatie
nekpijn
aanvallen
plotselinge blindheid
de ziekte wordt gediagnosticeerd door een monster van hersenvocht. Dierenartsen zoeken naar het aantal witte bloedcellen dat extreem hoog zal zijn. CT-scans of MRI's kunnen ook worden besteld om hersenlaesies te lokaliseren. Straling, steroïden of chemotherapie kunnen worden gebruikt om de levensduur van het dier te verlengen, maar de meeste getroffen honden sterven binnen twee tot zes maanden.
Sommige dierenartsen proberen liever ontstekingsremmende en immunosuppressieve medicatie. Hoe dan ook, de vooruitzichten voor een hond met granulomateuze meningoencephalomyitis blijven slecht.
Necrotiserende meningoencefalitis
Necrotiserende meningoencefalitis hersenlaesies hebben de neiging asymmetrisch te worden, met name op de hippocampus en thalamus. U kunt ook laesies vinden op de hersenstam, het cerebellum en het bovenste ruggenmerg. Honden die het meest vatbaar zijn voor deze ziekte zijn Mopsen. Symptomen zijn onder meer:
Gedragsveranderingen
Blindheid, kan plotseling verschijnen
Moeilijk lopen rond, herhaald cirkelen is gebruikelijk
Aanvallen
CT-scans en MRI's worden vaak gebruikt om laesies in de hersenen op te sporen. Deze laesies zijn meestal zeer agressief en reageren slecht op medicijnen en behandelingen. De meeste honden sterven of moeten binnen zes maanden na het eerste symptoom worden geëuthanaseerd.
Necrotiserende Leukoencephalitis
Necrotiserende Leukoencephalitis komt het meest voor bij Chihuahuas, Franse Bulldoggen, Shih-Tzus en Yorkshire Terriers. Veel honden vertonen geen tekenen van de ziekte tot halverwege tot laat leven. De laesies hebben de neiging zich te vormen op de hersenstam, het cerebellum en de middelste gebieden van de hersenen. De laesies verschijnen willekeurig en hebben niet de neiging om een bepaald patroon te volgen zoals dat voorkomt in Necrotizing Meningoencephalitis.
Nogmaals, CT-scans en MRI's worden gebruikt om de hersenlaesies te lokaliseren. Behandelingen omvatten immunosuppressieve en ontstekingsremmende medicijnen. Net als bij de andere ziekten verdwijnen de hersenlaesies zelden en de meeste honden bezwijken binnen enkele weken of maanden aan de effecten van Necrotiserende Leukoencepalitis. Zelden leven honden langer dan een jaar.
