Auto-immune schildklieraandoening bij honden
Auto-immuunziekte van de schildklieris de overerfde vorm van hypothyreoïdie, vermoed in meer dan 90% van de gevallen bij honden. Er is geen manier om het verschil te bepalen, maar de sterke genetische component geeft aan dat er meer tests moeten worden gedaan op honden die kunnen worden gefokt.
Symptomen van hypothyreoïdie
De schildklier produceert hormonen die behulpzaam zijn bij het reguleren van veel processen in het lichaam van uw hond, waarvan het belangrijkste metabolisme is. Hoewel onderzoek aangeeft dat de symptomen in de adolescentie kunnen beginnen, zijn de symptomen vaak subtiel en worden ze pas op middelbare leeftijd waargenomen.
De symptomen van hypothyreoïdie variëren van hond tot hond, maar onder meer:
- Gewichtsverlies
- Lethargy
- Haaruitval
- Dry jas
- Overmatig vergieten
- Koude intolerantie
- inspanningsintolerantie
- lage hartslag
- Hoog cholesterol
- Plotselinge gedragsveranderingen, zoals verhoogde agressie
- Bloedarmoede
In ernstige gevallen, waarbij de symptomen gedurende lange tijd onopgemerkt blijven, kan uw hond last hebben van aanvallen, hartonregelmatigheden, hoornvliesverzwering, verlies van geur of smaak en chronische hepatitis.
Autoimmune schildklieraandoening
Nieuw onderzoek heeft aangetoond dat meer dan 90 procent van de gevallen van hypothyreoïdie kan worden toegeschreven aan een erfelijke genetische aandoening die bekend staat als auto-immuun lymfatische thyreoïditis. Net als bij andere genetische auto-immuunziekten veroorzaakt thyroïdeitis dat het lichaam zijn eigen immuunsysteem aanvalt, waardoor bepaalde systemen inactief worden.
In het geval van thyroïditis beïnvloedt dit de productie van T3 en T4, de hormonen geproduceerd door de schildklier. Omdat de schildklier de groei en ontwikkeling reguleert, kan het ontwikkelingsproblemen veroorzaken als de symptomen tijdens de puberteit beginnen, zoals wordt vermoed. Hoewel er geen andere symptomen aanwezig zijn, hebben honden met auto-immuun lymfatische thyroiditis vaak kortere benen en hurkende lichamen in vergelijking met anderen van hun ras die zich normaal ontwikkelden.
Onderzoekers vermoeden dat deze genetische auto-immuunziekten kunnen worden veroorzaakt door milieuchemicaliën, vaccinaties en ziektes op jonge leeftijd. Ze zijn echter ook van mening dat de mogelijkheid om deze ziekte te krijgen kan worden opgespoord door middel van bloedonderzoek.
Wetenschappers bevelen aan dat fokkers wachten tot de hond oud genoeg is om de ziekte te detecteren voordat hij fokt, met een verhoogde kans op doorgeven van thyreoïditis. Grotere honden hebben meestal een hoger risico, aangezien speelgoed en miniatuurrassen zelden worden aangetast.
Rassen die meer kans om de ziekte te verwerven:
- Golden retrievers
- doggen
- Doberman pinschers
- Akita
- Rottweilers
- Borzoi
- Beagles
- Boxer
- Shetland
- Oude Engels herdershond
- Duitse herder
- Cocker spaniel
- Labrador retriever
- Irish setter
Diagnose van hypothyreoïdie
Een definitieve diagnose voor hypothyreoïdie, in beide vormen, kan alleen worden verkregen door een bloedtest, waarbij de niveaus van T3 en T4 in de bloedbaan worden gemeten. Als deze niveaus onder het normale bereik liggen, wat behoorlijk breed is, is uw hond hypothyroïd. Als de niveaus te hoog zijn, heeft hij hyperthyreoïdie, wat zeldzamer is maar wel gebeurt.
Veel deskundigen zijn van mening dat het normale bereik te breed is en als honden buiten een smaller bereik vallen, kunnen ze thyroïditis hebben die nog niet volledig is ontwikkeld. Afhankelijk van uw dierenarts kan de behandeling beginnen wanneer de niveaus uiteindelijk buiten het normale bereik komen of het kan beginnen als uw hond tekenen van thyroïditis vertoont.
Thyroiditis kan gemakkelijk worden behandeld met medicatie, die de hormoonspiegels reguleert in plaats van de schildklier. Het kan echter verwoestend zijn als het onbehandeld blijft, dus bezoek uw dierenarts voor een bloedtest als uw hond tekenen van hypothyreoïdie vertoont.
