Een inleiding tot Sarcoptische schurft en mijten

Volwassen sarcoptischeschurftmijtengraven onder de huid van een hond of puppy, waardoor haarverlies, korstige korstjes, uitslag en aanhoudende jeuk worden veroorzaakt. Meestal vind je alleen de huidmijten op honden, maar in de juiste omstandigheden vind je mijten bij katten, fretten en mensen.

Hoewel het ongebruikelijk is dat de huidmijten mensen treffen, lijken de mijten simpelweg de huid van een hond te prefereren, sarcoptische schurft kan worden doorgegeven aan mensen rondom besmette dieren. Als uw hond schurft heeft, draag dan rubberen handschoenen bij het aanraken van het dier. Houd hem beperkt voor andere huisdieren en spuit zijn beddengoed, riem en halsband met een pesticide, zoals Sawyer's Duranon Permethrin insectenspray.

Levenscyclus van Sarcoptische schurftmijten

Sarcoptische schurftmijten komen op de huid van een hond terecht waar een vrouwelijk en mannelijk ras voorkomt. Het vrouwtje kruipt in de huid van de hond, vaak tot een diepte van een centimeter of meer, en legt een spoor van eieren in het proces. Die eieren komen binnen drie tot tien dagen uit en de larven begeven zich naar het oppervlak van de huid, van larven tot nimf tot volwassene, terwijl ze de hele tijd op de huidcellen smullen.

Eenmaal op het oppervlak van de huid paren de volwassenen en de cyclus herhaalt zich. De levenscyclus van een mijt is gemiddeld 14 dagen, maar bij koudere temperaturen kunnen ze maximaal drie weken overleven.

Ontdek hoe een hond huidmijten krijgt

De meeste honden krijgen sarcoptische schurft van andere geïnfecteerde honden, maar dit is niet de enige manier. Sommige mijten slagen er eenvoudigweg in om uit uw tuin op de honden te komen, vooral als vossen vaak uw eigendom binnenkomen.

Symptomen van Sarcoptic Mange

Sleuteltekens dat een hond sarcoptische schurft heeft, is een haarverlies op specifieke delen van het lichaam, waaronder:

• Buik
• Oksels
• Borst
• Oren
• Ellebogen

Omdat de mijten zich op de huid van de hond smullen, klein rood puistjes verschijnen en schurft over. Het dier zal overdreven jeuken, wat leidt tot open zweren. Infectie wordt een belangrijke zorg.

Veterinaire tests voor Sarcoptische schurftmijten

De symptomen van sarcoptische schurft bootsen veel hondenallergieën na. Uw dierenarts zal een huidschrapen moeten uitvoeren om de aanwezigheid van deze microscopische mijten op honden te bevestigen. De huidschrapen is niet altijd overtuigend omdat mijten bij katten en honden vaak van het huidoppervlak worden gescheurd als de hond of kat zichzelf krabt.

Als de test voor het afschrapen van de huid negatief is, schrijven veel dierenartsen een medicijn voor dat sarcoptische schurftmijten doodt. Als de toestand na vier weken verdwijnt, worden de medicijnen gestopt omdat de mijten worden gedood. Als de toestand aanhoudt, weet de dierenarts dat allergieën de schuld kunnen zijn.

Ivermectin-behandeling voor schurftmijten

Ivermectine is het meest voorgeschreven medicijn voor sarcoptische schurftmijten. Het medicijn wordt oraal toegediend of door middel van wekelijkse injecties. Er zijn weinig bijwerkingen aan ivermectine, hoewel eigenaren van Australian Shepherds, Collies and Sheepdogs voorzichtig moeten zijn.

Bij deze hondenrassen is er een genetische gevoeligheid voor ivermectine waardoor het medicijn het centrale zenuwstelsel kan beïnvloeden. Uw dierenarts moet een bloedtest uitvoeren om te zoeken naar deze genetische gevoeligheid voordat u uw hond op ivermectine start.