3 Soorten allergietests voor honden
1. Bloedonderzoek
Bloedonderzoek wordt het meest gebruikt voor het detecteren van allergieën bij huisdieren of mensen. Bloedonderzoeken om allergieën te detecteren kunnen zijn:
- De radioallergosorbenttest (RAST)
- De enzymgekoppelde immunosorbenttest (ELISA)
Deze tests worden uitgevoerd op een bloedmonster en de tests zullen de aanwezigheid van een bepaald antilichaam in het bloed van de hond onthullen. . Wanneer de hond allergisch is voor een stof, produceert het immuunsysteem voor een deel een antilichaam dat specifiek is voor elke stof. Als stuifmeel bijvoorbeeld het boosdoenerallergeen is, zal de hond een IgE-antilichaam produceren dat specifiek is voor pollenallergieën.
Bloedonderzoek levert geen sluitende resultaten op bij voedsel- of contactallergieën.
2. Intradermale tests
Intradermale tests kunnen worden toegepast bij honden waarvan wordt vermoed dat ze een inhalatieallergie hebben. De intradermale test is niet geschikt voor voedselonderzoek.
De intradermale test zal worden uitgevoerd door enkele algemene allergenen onder de huid van de hond te injecteren. De allergenen worden verdund en de dierenarts kan de huid van de hond markeren, zodat hij weet welk allergeen er is geïnjecteerd. Binnen vijf uur na de injecties moet de hond een allergische reactie vertonen op de plaats die is geïnjecteerd met het allergenenallergeen. Als er geen allergische reactie aanwezig is, kan de test worden herhaald met een andere reeks allergenen totdat de juiste is gevonden.
3. Proeven of eliminatietests
Als u een paar mogelijke allergenen in de omgeving van uw hond vermoedt, kunt u hem testen.
Het elimineren van het vermoedelijke allergeen uit de omgeving van de hond zal de symptomen van uw huisdier verminderen. U moet echter weten dat de allergische reacties nog steeds aanwezig kunnen zijn tot maximaal twee weken nadat de hond niet langer aan een bepaald allergeen is blootgesteld.
Dit type testen is niet geschikt om stuifmeelallergieën te detecteren, omdat de hond hier voortdurend mee in aanraking komt tijdens de lente en de herfst. U kunt zich echter realiseren dat uw hond allergisch is voor pollen als hij tijdens het stuifmeelseizoen alleen allergische reacties vertoont.
Meestal zijn de eliminatietests succesvol bij het detecteren van contactallergieën en voedselallergieën.
Met contactallergieën verwijdert u een mogelijk allergeen uit de omgeving van de hond (d.w.z. plastic of wol) en volgt u hem op.
Het testen van voedsel kan ingewikkelder en langduriger zijn. De hond begint met testen door een dieet te krijgen dat slechts één bron van eiwitten en één van vezels bevat, en deze mogen niet aanwezig zijn in het gebruikelijke dieet van de hond. De hond moet dit dieet gedurende twee tot vier weken krijgen en als er geen allergische reactie optreedt, wordt een nieuw ingrediënt geïntroduceerd. Elke twee weken wordt een nieuw ingrediënt toegevoegd en de hond zal constant worden gecontroleerd. Als de hond een allergische reactie begint te vertonen, is het allergeen het laatst geïntroduceerde ingrediënt.
